چکیده
هدف: پس از ولایتعهدی بن سلمان و اعمال برخی سیاستهای اصلاحی، به نظر میرسید روند دموکراتیزاسیون و توسعه سیاسی این کشور با توجه به حمایت ایالاتمتحده، روند رو به رشدی داشته باشد، اما در ادامه این مسئله محقق نشد و ساختار سیاسی عربستان بیشازپیش وجه اقتدارگرایی به خودیافت؛ بنابراین، در این مقاله، هدف نویسندگان تبیین دستاوردهای دولت اقتدارگرای بن سلمان و پیامدهای احتمالی آن میباشند.
روش: در این مقاله، روش مورد استفاده از نوع تحلیلی- توصیفی است.
یافتهها: نئوپاتریمونیالیسم بن سلمان به تشدید چالش میان دولت-ملت منتهی شد و در مسائلی همچون اعدام و سرکوب شیعیان، انزوای برخی از علمای اهل سنت و ترور برخی از نخبگان نوظهور جامعه مدنی نمود یافت.
نتیجهگیری: سه پیامد مهم داخلی، منطقهای و بینالمللی ماحصل سیاستهای نئوپاتریمونیالیستی بن سلمان خواهد بود. نخست تشدید فعالیت نهادهای غیرحکومتی و مدنی خواه در عربستان، تشدید تنشهایی همچون کودتا، ترور، اعتراض و درنهایت ظهور جنبشهای مخالف حکومت همچون نهضت الکرامه. در سطح منطقهای نیز زوال تدریجی شورای خلیجفارس محتملترین پیامد این مسئله خواهد بود. نهایتاً تنبیه از سوی افکار بینالمللی و تجدیدنظر حامیان و متحدان غربی در حمایتهای از دولت نوپای بن سلمان میتواند بازخورد سیاستهای حکومت نئوپاتریمونیال وی باشد.
کلیدواژهها
)