نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
این مقاله درصدد است تا دیپلماسی عمومی ترکیه و ایران را در عراق و سوریه پس از تحولات این کشورها بررسی کند. ایران و ترکیه بهعنوان دو قدرت تأثیرگذار بر تحولات خاورمیانه، میکوشند طبق ماهیت دولتها، اهداف و خطمشیهای خود دیپلماسی عمومیشان را در عراق و سوریه پیش ببرند. پرسش اصلی مقاله این است که دیپلماسی عمومی ایران و ترکیه در عراق و سوریه بر چه مؤلفههایی استوار است؟ تحولات جدید در این کشورها چه تأثیری بر دیپلماسی عمومی ایران و ترکیه داشته است؟ در پاسخ به این پرسش، فرضیه مقاله این است که دو کشور در رقابت منطقهای خود از دیپلماسی عمومی و قدرت نرم در کنار قدرت سخت خود استفاده میکنند تا بتوانند نفوذ و هژمونی منطقهای خود را تثبیت و تقویت کنند. دو کشور از فرصتها و امکانات مناسب و متفاوتی برای بهرهگیری از دیپلماسی عمومی در عراق و سوریه برخوردار هستند، اما موفقیت نسبی ایران و ترکیه بستگی به استراتژی دو کشور دارد و این موفقیتها و ناکامیها همیشه و در همه زمینهها نیست. در این مقاله از روش کیفی با رویکرد توصیفی- تحلیلی استفاده شده است و ابزار گردآوری اطلاعات از نوع اسنادی- کتابخانهای است. مبنای تحلیل مؤلفان، منابع نظری و تجربی صاحبنظران منطقهای و مطالعات و پژوهشهای مؤلفان است.