چکیده
هدف: پژوهش حاضر، درصدد بررسی وضعیت حقوقی دانشجویان دختر ایرانی در قالب تئوری «بهرسمیتشناسی» با توجه به سه مقولۀ اصلی شامل: «اعتماد به نفس»، «جایگاه حقوقی» و «منزلت اجتماعی» در دانشگاه پادوا – ایتالیا است.
روش: این پژوهش، با استفاده از روش گروه متمرکز و نمونه گیری نظری هشت دانشجوی دختر ایرانی، به صورت گروهی و فردی مورد مصاحبه قرار گرفتند.
یافته ها: یافتههای پژوهش نشان داد، مقوله اعتماد بهنفس که وضعیت حقوق فردی مشارکتکنندگان را واکاوی میکند، با مؤلفههایی؛ نظیر «برچسب خوردن»، «احساس نابرابری» و «باخودبیگانگی» ارتباط دارد. مقوله جایگاه حقوقی نیز که وضعیت مشارتکنندگان را به صورت قانونی مطالعه میکند، متأثر از عواملی؛ نظیر «عدم آگاهی از قوانین»، «عدم پذیرش قوانین» و «نقض قوانین » کشور مبدأ است. مشارکتکنندگان، همچنین مقوله منزلت اجتماعی را که وضعیت دانشجویان را بهلحاظ حقوق اجتماعی میسنجد، با «تجربه طرد» و «فاصله اجتماعی» توصیف کردند.
نتیجه گیری: بر اساس یافتههای پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که اختلال در به رسمیتشناسی وضعیت حقوقی دانشجویان؛ اعم از حقوق فردی، قانونی و اجتماعی، زمینه دور زدن قوانین آزار دهنده، از طریق یک شبکه همبسته درونی در فضای مجازی را فراهم کرده است تا مشارکت کنندگان، از فضای مجازی به عنوان سکویی برای مقاومت استفاده کنند تا منزلت اجتماعی را در درون گروه خودی بازیابی کنند.
موضوعات
)