مطالعات سیاسی جهان اسلام

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

هزینه چاپ مقاله

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

فرم ها

راهنمای نویسندگان

تحلیل عملکرد و دلایل ناکارآمدی شورای امنیت در بحران سوریه (2011-2018)

,

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

چکیده

هدف: آغاز ناآرامی‌های داخلی در سوریه به 15 مارس 2011 و از شهر درعا در فاصله 58 کیلومتری جنوب دمشق بازمی‌گردد. با افزایش درگیری‌ها و پیچیده شدن بحران در سوریه و رسیدن آن به مرز مخاصمات مسلحانه بین‌المللی، سازمان ملل متحد در چهارچوب شورای امنیت، اقدام به تدابیر گوناگون جهت مهار بحران این کشور مبادرت کرد؛ بنابراین، هدف اصلی این پژوهش، تحلیل عملکرد شورای امنیت در حل‌وفصل بحران سوریه است.
روش: در جهت تبیین موضوع، از روش توصیفی – تحلیلی و همچنین منابع کتابخانه‌ای، اینترنتی و اسناد سازمان ملل استفاده شده است.
یافته‌ها: یافته‌های مقاله حاضر بر این امر دلالت دارد که شورای امنیت در خصوص بحران سوریه در نقش تعدیل‌کننده بحران، خصوصاً در مواردی چون ایجاد آتش‌بس، گسیل نیروهای حافظ صلح، اقدامات بشردوستانه،تسهیل در فرایند گذار سیاسی، تضمین تمامیت ارضی، کمک به آوارگان و مدیریت تسلیحات شیمیایی سوریه کارنامه مثبتی داشته است.
نتیجه‌گیری: این نهاد به دلیل حق وتوی اعضای دائمی، پیچیدگی ماهیت بحران سوریه و اختلافات سیاسی و منافع متعارض ژئوپلیتیکی روسیه و امریکا و بازیگران منطقه‌ای، اقدام چشمگیری از جهت جلوگیری از آغاز مخاصمه مسلحانه، توقف آن و برقراری صلح نداشته است.
 

کلیدواژه‌ها

مراجع
 
1.  امیدی، علی. (1388). حقوق بین‌الملل از نظریه تا عمل. تهران: نشر میزان.
2.  شیرازی، حبیب اله ابوالحسن (1394). رویکرد شورای امنیت در مواجهه با بحران کشور اسلامی سوریه (2011-2016). فصلنامه پژوهش‌های سیاسی جهان اسلام، 5(4)، 51-86.
3.  موسی‌زاده، رضا. (1389). حقوق سازمان‌های بین‌المللی: حقوق شورای امنیت. تهران: انتشارات میزان.
References
1.Aljazeera (20172), "De Mistura: Syria talks in Geneva end with clear agenda" [Accessed on, March, 2017]. Retrieved from: https://www.aljazeera.com/news /2017/03/de-mistura-syria-talks-geneva-clear-agenda-170303202045570.html.
2.Gifkins, J. (2012). "The UN Security Council Divided: Syria in Crisis", Global Responsibility to Protect, 4(3). 377-393.
3.Hinnebusch, R. & Zartman, I. W.  (2016). "UN Mediation in the Syrian Crisis: From Kofi Annan to Lakhdar Brahimi", International Peace Institute, Retrieved from: https://www.ipinst.org/2016/03/un-mediation-syrian-crisis.
4.Malantowicz, A. (2013)."Civil War in Syria and the 'New Wars' Debate", Amsterdam Law Forum, 5(3), 52-60.
5.Mosazadeh, Reza (2001), Law of International Organisations, Tehran: Mizan. (in Persian)
6.National.ae (2017), "The report came as the UN envoy to Syria opened the seventh round of indirect talks in Geneva between Syrian government representatives and opposition leaders to try to wind down the civil war", [Accessed on,July, 10, 2017]. Retrieved from: https://www.unhcr.org/syria-emergency.html?gclid= Cj0KCQiAoIPvBRDgARIsAHsCw08EC4wlNVWt4hu3rrl2scYKy2bNbbty0A_qhU4rKjzP.
7.Nytimes (2018), "U.N. Syria Envoy, Staffan de Mistura, Announces Resignation", [Accessed on, 17, October, 2018]. Retrieved from: https://www.nytimes.com /2018/10/17/world/middleeast/mistura-resign-united-nations-syria.html.
8. Omidi, Ali (2011), International Law, from Theory to Practice, Tehran: Mizan. (in Persian)
9.Peacekeeping (2012), "United Nations Supervision Mission in Syria", [Accessed on, August 2012]. Retrieved from: https://peacekeeping.un.org/en/mission/past /unsmis/.
10.  Rabil, R.G. (2006). Syria, the United States, and the war on Terror in the Middle East (Praeger Security International), Greenwood Publishing Group.
11.  Shirazi, A (2018), “The UN Approach to the Syrian Crisis,” Quarterly Journal Of Political Research in Islamic World, 5(4), PP.51-86. (in Persian)
12.  Tabyincenter (13962)," Survey Related to the Syrian Crisis; Achievements and actors", [Accessed on, July, 2017]. Retrieved from: www.tabyincenter.ir.
UN Documents
13.  UNDoc: S/RES/2249, (20 November 2015)
14.  UNDoc: S/RES/2254, (18 December 2015)
15.  UNDoc: S/RES/2319, (17 November 2016)
16.  UNDoc: S/RES/2043, (21 April 2012)
17.  UNDoc: SC/10714, (19 JULY 2012)
18.  UNDoc: S/RES/2254, (18 December 2015)
19.  UNDoc: S/RES/2118, (27 September 2013)
20.  UNDoc: S/RES/2191, (17 December 2014)
21.  UNDoc: S/RES/2268, (26 February 2016)
22.  UNDoc: S/PRST, (3 August 2011)
23.  UNDoc: S/PRST, (21 March 2012)
24.  UNDoc: S/PRST, (6 March 2012)
25.  UNDoc: S/PRST, (12 February 2013)
26.  UNDoc: S/PRST, (24 April 2015)
27.  UNDoc: S/PRST, (17 August 2015)
28.  UNDoc: S/PV.6627, (4 October 2011)
29.  UNDoc: S/PV.6711, (4 February 2012)
30.  UNDoc: S/PV.7893, (28 February 2017)
31.  UNDoc: S/PV.7893, (28 February 2017)
32.  UNDoc: S/2017/962, (16 November 2017)
33.  UNDoc: S/RES/2401 (24 February 2018)
 
 
 
 
مطالعات سیاسی جهان اسلام
دوره 9، شماره 2 - شماره پیاپی 34
شهریور 1399
صفحه 145-163
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار