چکیده

هدف: هدف اصلی از نگارش این پژوهش درک صحیح مؤلفه‌های بحران‌زا در روابط ایران – عربستان به‌عنوان دو قدرت منطقه‌ای در خلیج‌فارس است و همچنین در کنار این هدف به دنبال بررسی تأثیر عوامل سیاسی- امنیتی مؤثر بر واگرایی ایران – عربستان در یک دهه گذشته و همچنین تبیین عوامل اقتصادی مؤثر بر واگرایی ایران – عربستان در یک دهه گذشته می‌باشیم.
روش: اما روش پژوهش در این مقاله توصیفی – تحلیلی یعنی از طریق روش تحلیلی مؤلفه‌های بحران‌زا اقتصادی و امنیتی موجود در روابط راهبردی ایران با عربستان سعودی در چارچوب رویکردهای روابط بین‌الملل و با تکیه‌بر مؤلفه‌های اقتصادی، سیاسی و امنیتی ... موردبررسی قرار می‌گیرد و اهداف، منافع و تأثیرگذاری جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با این مسائل توصیف‌شده است.
یافته‌ها:  آنچه در این پژوهش به‌عنوان یافته به آن دست‌یافتیم؛ مهم‌ترین مؤلفه‌های بحران‌زا در روابط دو کشور عبارت‌اند از؛ ایجاد نوسان در قیمت انرژی، تهدید به بسته شدن تنگه هرمز، رقابت بر سر رهبری جهان اسلام و حضور نظامی در کشورهای منطقه می‌باشد.
نتیجه‌گیری: در جریان روابط ایران و عربستان سعودی به‌خصوص در بین سال‌های 2015 تا 2017 آنچه مشهود است می‌توان مؤلفه‌های بحران‌زا در روابط دو کشور را در دو حوزه سیاسی- امنیتی و اقتصادی تقسیم کرد. هرچند در سال‌های گذشته آنچه مشهود بوده است عدم فهم مقامات سیاسی دو کشور از خواسته‌ها و منافع دو طرف بوده است و عدم مذاکره مستقیم پیرامون اتفاقات و رخدادهای منطقه بیش‌ازپیش به چشم می‌آید.