چکیده

افراطی‌گری توأم با خشونت، الگویی از رفتار سیاسی در نظام بین‌الملل را به نمایش می‌گذارد که در نوع خود بی‌نظیر است. استفاده از این الگو به افراطیون کمک می‌نماید که برای ایجاد تغییر، با گسترش وحشت، مخاطبان را متأثر ساخته و انگیزه‌های سیاسی خود را ترویج کنند. آماج‌های انسانیِ گروه‌های افراطی؛ رهبران سیاسی، مدیران، نظامی‌ها، فعالان اقتصادی و عموم مردم حاضر در مراکز جمعیتی را در برمی‌گیرد. گرایش به نگرش‌های افراطی و کاربست خشونت عریان در جوامع مختلف در دهه اخیر شدت یافته است؛ پدیده‌ای که تا پیش‌ازاین، مختص کشورهای توسعه‌نیافته و مناطق عقب‌مانده تلقی می‌شد، در کشورهای توسعه‌یافته رو به گسترش است و گروه‌های افراطی به سهولت به عضوگیری می‌پردازند. لذا مقاله حاضر در پی پاسخگویی بدین سؤال است که علل و زمینه‌های داخلی شکل‌گیری افراطی‌گری کدامند؟ در پاسخ، با استفاده از پژوهش‌های موجود در خصوص گروه‌هایی همچون ارتش خداوند در ایالات‌متحده آمریکا، کاچ و کاهنی پای در اسرائیل، آلف در ژاپن به عوامل متفاوتی ازجمله ستیزهای طولانی اجتماعی ـ سیاسی، فقر، بیکاری، نبود آموزش، تلقینات ایدئولوژیک، اجبار، تجربه خشونت سیاسی از سوی دولت یا گروه‌های تحت حمایت، سیاست مجازات گروهی پرداخته می‌شود. هدف آن است که از رهگذر شناخت این عوامل، اتخاذ راهکارهای مناسب برای مقابله با ریشه‌ها و بنیادهای افراطی‌گری برای بنیان نهادن جهانی عاری از خشونت میسر گردد.